الکافی عن جمیل بن درّاج عن الإمام الصادق علیه السلام: خِیارُکُم سُمَحاؤُکُم، و شِرارُکُم بُخَلاؤُکُم، و مِن خالِصِ الإِیمانِ البِرُّ بِالإِخوانِ وَ السَّعیُ فی حَوائِجِهِم، و إنَّ البارَّ بِالإِخوانِ لَیُحِبُّهُ الرَّحمنُ، و فی ذلِکَ مَرغَمَةٌ لِلشَّیطانِ و تَزَحزُحٌ عَنِ النِّیرانِ و دُخولُ الجِنانِ. یا جَمیلُ، أخبِر بِهذا غُرَرَ أصحابِکَ. قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! مَن غُرَرُ أصحابی؟ قالَ: هُمُ البارّونَ بِالإِخوانِ فِی العُسرِ وَ الیُسرِ، ثُمَّ قالَ: یا جَمیلُ، أما إنَّ صاحِبَ الکَثیرِ یَهونُ عَلَیهِ ذلِکَ، و قَد مَدَحَ اللّهُ عز و جل فی ذلِکَ صاحِبَ القَلیلِ، فَقالَ فی کِتابِهِ: «وَ یُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
3. الکافى به نقل از جمیل بن درّاج: امام صادق علیه السلام فرمود: «بهترینِ شما سخاوتمندان شمایند و بدترینتان، بخیلانتان. از خلوص ایمان است: نیکى کردن به برادران و کوشش براى رفع حوایج آنان. خداوند مهربان، نیکى کننده به برادران را دوست مىدارد و این کار، مایه طرد و خوارى شیطان، دورى از آتش و ورود به بهشت است. اى جمیل! این را به آگاهى یاران برجستهات نیز برسان». گفتم: فدایت شوم! بزرگان از یارانم کیاناند؟ فرمود: «آناناند که در سختى و آسایش، به برادران، نیکى و کمک مىکنند». سپس فرمود: «اى جمیل! بدان که این کار، براى افراد توانگر، آسان است؛ امّا خداوند عزّ و جلّ در این زمینه، آن را که مالِ اندک دارد [و در عین حال، همان را ایثار مىکند]، ستوده و در کتاب خود، فرموده است: «و [دیگران را] بر خویشتن، مقدّم مىدارند، هرچند خودشان نیازمند باشند، و آنها که از خسّت نفس خویش مصون بمانند، آنان، همان رستگاراناند»». الکافی: 4/ 41/ 15.
