قال رسول اللّه «صلی الله علیه وآله»
إنَّ القَومَ لَیَکونونَ فَجَرَةً ولا یَکونونَ بَرَرَةً، فَیَصِلونَ أرحامَهُم فَتَنمی أموالُهُم وتَطولُ أعمارُهُم، فَکَیفَ إذا کانوا أبرارا بَرَرَةً؟!
همانا یک گروه که گنهکارند و نه نیکوکار، آنگاه که به خویشاوندان خود رسیدگى می کنند، اموالشان افزون و عمرهایشان طولانى می شود، تا چه رسد به آنکه نیکان و نیکوکاران باشند!
«الکافی: 2/ 155/ 21»