الإمام زین العابدین«علیه السلام»
ألا إنَّ لِلعَبدِ أربَعَ أعیُنٍ: عَینانِ یُبصِرُ بِهِما أمرَ دینِهِ ودُنیاهُ، وعَینانِ یُبصِرُ بِهِما أمرَ آخِرَتِهِ. فَإِذا أرادَ اللّهُ بِعَبدٍ خَیرا فَتَحَ لَهُ العَینَینِ اللَّتَینِ فی قَلبِهِ فَأَبصَرَ بِهِمَا الغَیبَ فی أمرِ آخِرَتِهِ، وإذا أرادَ بِهِ غَیرَ ذلِکَ تَرَکَ القَلبَ بِما فیهِ.
آگاه باشید که بنده، چهار چشم دارد: با دو چشم، کار دین و دنیایش را مىبیند و با دو چشم دیگر، کار آخرتش را مىنگرد. پس خداوند، هرگاه نیکىِ بندهاى را بخواهد، دو چشم دلش را مىگشاید تا با آن دو، غیب (نهان) را در کار آخرتش ببیند؛ و هرگاه براى بندهاش جز این را بخواهد، دل را با آنچه در آن است، وامىگذارد. «الخصال: 240/ 90»
