الإمام زین العابدین7 (فی وَصِیَّتِهِ لِلإِمامِ الباقِرِ7):
اعلَم یا بُنَیَّ أنَّ صَلاحَ شَأنِ الدُّنیا بِحَذافیرِها فی کَلِمَتَینِ:
إصلاحُ شَأنِ المَعاشِ مِلءُ مِکیالٍ ثُلُثاهُ فِطنَةٌ و ثُلُثُهُ تَغافُلٌ؛
لِأَنَّ الإِنسانَ لا یَتَغافَلُ عَن شَیءٍ قَد عَرَفَهُ فَفَطِنَ لَه.
بدان اى فرزندم، که درستى کار دنیا، به طور کلّى، در دو کلمه است:
اصلاح امور زندگى، همانند پیمانه پری است که دو سوم آن، توجّه و هوشیارى است
و یک سومش چشم پوشى؛ زیرا انسان، چشمپوشى نمىکند،
مگر از چیزى که آن را مىداند و متوجّه آن است.
کفایة الأثر: ص 240
