الامام الصادق (علیه السلام)
«إنَّما شیعَةُ جَعفَرٍ مَن عَفَّ بَطنُهُ وفَرجُهُ، واشتَدَّ جِهادُهُ، وعَمِلَ لِخالِقِهِ، ورَجا ثَوابَهُ، وخَافَ عِقابَهُ. فَإِذا رَأَیتَ اولئِکَ فَاولئِکَ شیعَةُ جَعفَرٍ»
شیعه جعفرى کسى است که شکم و شهوت خویش را نگاه دارد و سختکوش باشد و براى آفریدگارش کار کند و پاداش او را امید بَرد و از کیفر او بهراسد. هرگاه آنان را دیدى، هم ایشان شیعیان جعفرى هستند. (الکافی، ج 2، ص 233)