«علوم و معارف دین / سیاست»

«و لقد بعثنا فی کلِّ أُمة رسولا أن اعبدوا الله و اجتنبوا الطّاغوت» ما برای هر امتی پیام‏ آوری فرستادیم که آنان را به عبادت «الله» دعوت کند و به اجتناب از طاغوت برانگیزد. (سوره نحل ، آیه 36)

«علوم و معارف دین / سیاست»

«و لقد بعثنا فی کلِّ أُمة رسولا أن اعبدوا الله و اجتنبوا الطّاغوت» ما برای هر امتی پیام‏ آوری فرستادیم که آنان را به عبادت «الله» دعوت کند و به اجتناب از طاغوت برانگیزد. (سوره نحل ، آیه 36)

جدیدترین اثر آیت الله نجم‌الدین طبسی درباره حضرت فاطمه(سلام الله علیها) با عنوان ”پاسخ به چند شبهه فاطمی“به چاپ رسید که نسخه pdf  آن ، آماده دانلود می باشد:


  • بازتاب 1357

«قال الإمام علیّ علیه ‏السلام»

حَضَرَتِ امرَأَةٌ عِندَ الصِّدّیقَةِ فاطِمَةِ الزَّهراءِ علیهاالسلام، فَقالَت: إنَّ لی والِدَةً ضَعیفَةً، وقَد لَبَسَ عَلَیها فی أمرِ صَلاتِها شَی‏ءٌ، وقَد بَعَثَتنی إلَیکِ أسأَلُکِ، فَأَجابَتها فاطِمَةُ علیهاالسلام عَن ذلِکَ، ثُمَّ ثَنَّت فَأَجابَت، ثُمَّ ثَلَّثَت (فَأَجابَت)، إلى أن عَشَّرَت فَأَجابَت، ثُمَّ خَجِلَت مِنَ الکَثرَةِ، فَقالَت: لا أشُقُّ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسولِ اللّهِ، قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: هاتی وسَلی عَمّا بَدا لَکِ،

أرَأَیتِ مَنِ اکتُرِیَ یَومًا یَصعَدُ إلى سَطحٍ بِحِملٍ ثَقیلٍ وکِراؤُهُ مِائَةُ ألفِ دینارٍ أیَثقُلُ عَلَیهِ؟ فَقالَت: لا، فَقالَت: اکریتُ (اکتُریتُ) أنَا لِکُلِّ مَسأَلَةٍ بِأَکثَرَ مِن مِل‏ءِ ما بَینَ الثَّرى إلَى العَرشِ لُؤلُؤًا، فَأَحرى أن لا یَثقُلَ عَلَیَّ؛ سَمِعتُ أبی صلی الله علیه و آله و سلم: إنَّ عُلَماءَ شیعَتِنا یُحشَرونَ فَیُخلَعُ عَلَیهِم مِن خِلَعِ الکَراماتِ عَلى قَدرِ کَثرَةِ عُلومِهِم وجِدِّهِم فی إرشادِ عِبادِ اللّهِ، حَتّى یُخلَعَ عَلَى الواحِدِ مِنهُم ألفُ ألفِ خِلعَةٍ مِن نورٍ، ثُمَّ یُنادی مُنادی رَبِّنا عز و جل: أیُّهَا الکافِلونَ لِأَیتامِ آلِ مُحَمَّدٍ النّاعِشونَ لَهُم عِندَ انقِطاعِهِم عَن آبائِهِمُ الَّذینَ هُم أئِمَّتُهُم، هؤُلاءِ تَلامِذَتُکُم والأَیتامُ الَّذینَ کَفَلتُموهُم ونَعَشتُموهُم، فَاخلَعوا عَلَیهِم (کَما خَلَعتُموهُم) خِلَعَ العُلومِ فِی الدُّنیا، فَیَخلَعونَ عَلى کُلِّ واحِدٍ مِن اولئِکَ الأَیتامِ عَلى قَدرِ ما أخَذوا عَنهُم مِنَ العُلومِ، حَتّى إنَّ فیهِم یَعنی فِی الأَیتامِ لَمَن یُخلَعُ عَلَیهِ مِائَةُ ألفِ خِلعَةٍ، وکَذلِکَ یَخلَعُ هؤُلاءِ الأَیتامُ عَلى مَن تَعَلَّمَ مِنهُم، ثُمَّ إنَّ اللّهَ تَعالى یَقولُ: أعیدوا عَلى هؤُلاءِ العُلَماءِ الکافِلینَ لِلأَیتامِ حَتّى تُتِمّوا لَهُم خِلَعَهُم وتُضَعِّفوها، فَیُتَمَّ لَهُم ما کانَ لَهُم قَبلَ أن یَخلَعوا عَلَیهِم، ویُضاعَفُ لَهُم، وکَذلِکَ مَن بِمَرتَبَتِهِم مِمَّن یُخلَعُ عَلَیهِم عَلى مَرتَبَتِهِم. وقالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: یا أمَةَ اللّهِ، إنَّ سِلکًا مِن تِلکَ الخِلَعِ لَأَفضَلُ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ ألفَ ألفِ مَرَّةٍ، وما فَضلٌ فَإِنَّهُ مَشوبٌ بِالتَّنغیصِ والکَدَر.

زنى به حضور صدیقه کبرا، فاطمه زهرا علیهاالسلام رسید و گفت: مادرى ناتوان دارم که در نمازش ابهام دارد و مرا به سوى شما فرستاده تا از آن بپرسم. حضرت فاطمه علیهاالسلام به آن پاسخ داد و زن پرسش دوم را پرسید، سپس سومى و چهارمى و تا ده پرسش پرسید و حضرت همه را پاسخ داد.

زن از فراوانى پرسشها خجالت کشید و گفت: اى دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله! دیگر مزاحم نمی شوم. فاطمه علیهاالسلام گفت: هرچه می خواهى بپرس. آیا اگر کسى را براى بالا بردن بارى سنگین اجیر کنند و به او هزار دینار مزد دهند، بر او سنگین می آید؟ گفت: نه. حضرت فرمود: من براى هر پرسشى انبوهى از مروارید، بیشتر از میان آسمان و زمین، پاداش گرفتم، پس سزاوارتر است که بر من گران نیاید. از پدرم شنیدم که می فرمود: دانشمندان پیرو ما محشور می شوند؛ در حالى که بر آنها خلعت هاى کریمانه‏ اى به اندازه فراوانى دانش و جدیّتشان در راهنمایى بندگان خدا فرو پوشانند، تا آنجا که بر برخى از آن ها هزار هزار خلعت نور بپوشانند.

سپس منادى پروردگارمان عز و جل ندا در می دهد: اى سرپرستان یتیمان خاندان محمّد! اى کسانى که هنگام جدایى از پدرانشان که همان پیشوایان آن ها بودند! دست آنان را گرفتید. اینان شاگردان شمایند و یتیمانى که سرپرستی شان کردید و جانى تازه در آن ها دمیدید، پس بر آن ها خلعت بپوشانید؛ همان گونه که در دنیا خلعت دانش را بر آن ها پوشاندید، پس بر هریک از آن یتیمان، به اندازه دانشى که از آن ها فرا گرفته‏ اند خلعت می پوشانند؛ تا آنجا که بر برخى از آن ها، صدهزار خلعت پوشانده می شود و همین گونه این یتیمان بر هرکس که از آن ها آموخته، خلعت می پوشانند.

سپس خداوند متعال می گوید: دوباره به این دانشمندان سرپرست یتیمان خلعت دهید، تا خلعتشان را کامل و دوچندان گردانید، پس به اندازه پیشین دوباره به آن ها خلعت می دهند و همین طور به اندازه منزلت هرکس، خلعتش را دوچندان می کنند. فاطمه علیهاالسلام گفت: اى کنیز خدا! یک نخ این خلعت ها، هزار هزار بار از آنچه خورشید بر آن تابیده است، برتر می باشد و این فضیلتى نیست؛ زیرا مشوب به تیرگى و کدورت است.

«تفسیر الإمام العسکریّ علیه‏ السلام: 340/ 216، منیة المرید: 115»

 

 

  • بازتاب 1357

قال رسول اللّه «صلی الله‏ علیه ‏وآله»

إنَّ القَومَ لَیَکونونَ فَجَرَةً ولا یَکونونَ بَرَرَةً، فَیَصِلونَ أرحامَهُم فَتَنمی أموالُهُم وتَطولُ أعمارُهُم، فَکَیفَ إذا کانوا أبرارا بَرَرَةً؟!

همانا یک گروه که گنهکارند و نه نیکوکار، آن‏گاه که به خویشاوندان خود رسیدگى می کنند، اموالشان افزون و عمرهایشان طولانى می شود، تا چه رسد به آن‏که نیکان و نیکوکاران باشند!

«الکافی: 2/ 155/ 21»

  • بازتاب 1357

الإمام علیّ «علیه‏ السلام»

 إنَّ ما بِأَهلِ المَعروفِ مِنَ الحاجَةِ إلَى اصطِناعِهِ أکثَرُ مِمّا بِأَهلِ الرَّغبَةِ إلَیهِم فیهِ، وذلِکَ أنَّ لَهُم ثَناءَهُ وذِکرَهُ وأجرَهُ. وَاعلَم أنَّ کُلَّ مَکرُمَةٍ تَأتیها أو صَنیعَةٍ صَنَعتَها إلى أحَدٍ مِنَ الخَلقِ فَإِنَّما أکرَمتَ بِها نَفسَکَ، وزَیَّنتَ بِها عِرضَکَ، فَلا تَطلُبَنَّ مِن غَیرِکَ شُکرَ ما صَنَعتَ إلى نَفسِکَ.

نیازى که نیکوکاران به انجام دادن کار نیک دارند، بیش از نیازى است که بهره مندان از نیکى به آن دارند؛ چرا که ستایش و یاد و پاداش نیکى، از آنِ نیکوکاران است. و بدان که هر کرامتى از خود نشان میدهی یا کار نیکى که درباره یکى از مردم انجام میدهی، همانا خودت را با آن گرامى داشته‏ اى و آبروى خویش را با آن آراسته‏ اى. پس، از دیگرى مخواه که تو را سپاسگزار کارى باشد که براى خودت کرده‏ اى.

«الجعفریّات: 236 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم‏السلام، دعائم الإسلام: 2/ 320/ 1208 وراجع غرر الحکم: 3511»

  • بازتاب 1357
  • بازتاب 1357
  • بازتاب 1357
  • بازتاب 1357

الإمام علیّ «علیه‏ السلام»

حَضَرَتِ امرَأَةٌ عِندَ الصِّدّیقَةِ فاطِمَةِ الزَّهراءِ علیهاالسلام، فَقالَت: إنَّ لی والِدَةً ضَعیفَةً، وقَد لَبَسَ عَلَیها فی أمرِ صَلاتِها شَی‏ءٌ، وقَد بَعَثَتنی إلَیکِ أسأَلُکِ، فَأَجابَتها فاطِمَةُ علیهاالسلام عَن ذلِکَ، ثُمَّ ثَنَّت فَأَجابَت، ثُمَّ ثَلَّثَت (فَأَجابَت)، إلى أن عَشَّرَت فَأَجابَت، ثُمَّ خَجِلَت مِنَ الکَثرَةِ، فَقالَت: لا أشُقُّ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسولِ اللّهِ، قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: هاتی وسَلی عَمّا بَدا لَکِ،

أرَأَیتِ مَنِ اکتُرِیَ یَومًا یَصعَدُ إلى سَطحٍ بِحِملٍ ثَقیلٍ وکِراؤُهُ مِائَةُ ألفِ دینارٍ أیَثقُلُ عَلَیهِ؟ فَقالَت: لا، فَقالَت: اکریتُ (اکتُریتُ) أنَا لِکُلِّ مَسأَلَةٍ بِأَکثَرَ مِن مِل‏ءِ ما بَینَ الثَّرى إلَى العَرشِ لُؤلُؤًا، فَأَحرى أن لا یَثقُلَ عَلَیَّ؛ سَمِعتُ أبی صلى‏الله‏علیه‏وآلهیَ: إنَّ عُلَماءَ شیعَتِنا یُحشَرونَ فَیُخلَعُ عَلَیهِم مِن خِلَعِ الکَراماتِ عَلى قَدرِ کَثرَةِ عُلومِهِم وجِدِّهِم فی إرشادِ عِبادِ اللّهِ، حَتّى یُخلَعَ عَلَى الواحِدِ مِنهُم ألفُ ألفِ خِلعَةٍ مِن نورٍ، ثُمَّ یُنادی مُنادی رَبِّنا عز و جل: أیُّهَا الکافِلونَ لِأَیتامِ آلِ مُحَمَّدٍ النّاعِشونَ لَهُم عِندَ انقِطاعِهِم عَن آبائِهِمُ الَّذینَ هُم أئِمَّتُهُم، هؤُلاءِ تَلامِذَتُکُم والأَیتامُ الَّذینَ کَفَلتُموهُم ونَعَشتُموهُم، فَاخلَعوا عَلَیهِم (کَما خَلَعتُموهُم) خِلَعَ العُلومِ فِی الدُّنیا، فَیَخلَعونَ عَلى کُلِّ واحِدٍ مِن اولئِکَ الأَیتامِ عَلى قَدرِ ما أخَذوا عَنهُم مِنَ العُلومِ، حَتّى إنَّ فیهِم یَعنی فِی الأَیتامِ لَمَن یُخلَعُ عَلَیهِ مِائَةُ ألفِ خِلعَةٍ، وکَذلِکَ یَخلَعُ هؤُلاءِ الأَیتامُ عَلى مَن تَعَلَّمَ مِنهُم، ثُمَّ إنَّ اللّهَ تَعالى یَقولُ: أعیدوا عَلى هؤُلاءِ العُلَماءِ الکافِلینَ لِلأَیتامِ حَتّى تُتِمّوا لَهُم خِلَعَهُم وتُضَعِّفوها، فَیُتَمَّ لَهُم ما کانَ لَهُم قَبلَ أن یَخلَعوا عَلَیهِم، ویُضاعَفُ لَهُم، وکَذلِکَ مَن بِمَرتَبَتِهِم مِمَّن یُخلَعُ عَلَیهِم عَلى مَرتَبَتِهِم. وقالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: یا أمَةَ اللّهِ، إنَّ سِلکًا مِن تِلکَ الخِلَعِ لَأَفضَلُ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ ألفَ ألفِ مَرَّةٍ، وما فَضلٌ فَإِنَّهُ مَشوبٌ بِالتَّنغیصِ والکَدَرِ.

زنى به حضور صدیقه کبرا، فاطمه زهرا «علیهاالسلام» رسید و گفت: مادرى ناتوان دارم که در نمازش ابهام دارد و مرا به سوى شما فرستاده تا از آن بپرسم. حضرت فاطمه «علیهاالسلام» به آن پاسخ داد و زن پرسش دوم را پرسید، سپس سومى و چهارمى و تا ده پرسش پرسید و حضرت همه را پاسخ داد.

زن از فراوانى پرسشها خجالت کشید و گفت: اى دختر پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏وآله! دیگر مزاحم نمى‏شوم. فاطمه «علیهاالسلام» گفت: هرچه مى‏خواهى بپرس. آیا اگر کسى را براى بالا بردن بارى سنگین اجیر کنند و به او هزار دینار مزد دهند، بر او سنگین مى‏آید؟ گفت: نه. حضرت فرمود: من براى هر پرسشى انبوهى از مروارید، بیشتر از میان آسمان و زمین، پاداش گرفتم، پس سزاوارتر است که بر من گران نیاید. از پدرم شنیدم که مى‏فرمود: دانشمندان پیرو ما محشور مى‏شوند؛ در حالى که بر آنها خلعتهاى کریمانه‏اى به اندازه فراوانى دانش و جدیّتشان در راهنمایى بندگان خدا فرو پوشانند، تا آنجا که بر برخى از آنها هزار هزار خلعت نور بپوشانند.

سپس منادى پروردگارمان عز و جل ندا در مى‏دهد: اى سرپرستان یتیمان خاندان محمّد! اى کسانى که هنگام جدایى از پدرانشان که همان پیشوایان آنها بودند! دست آنان را گرفتید. اینان شاگردان شمایند و یتیمانى که سرپرستى‏اشان کردید و جانى تازه در آنها دمیدید، پس بر آنها خلعت بپوشانید؛ همان گونه که در دنیا خلعت دانش را بر آنها پوشاندید، پس بر هریک از آن یتیمان، به اندازه دانشى که از آنها فرا گرفته‏اند خلعت مى‏پوشانند؛ تا آنجا که بر برخى از آنها، صدهزار خلعت پوشانده مى‏شود و همین گونه این یتیمان بر هرکس که از آنها آموخته، خلعت مى‏پوشانند.

سپس خداوند متعال مى‏گوید: دوباره به این دانشمندان سرپرست یتیمان خلعت دهید، تا خلعتشان را کامل و دوچندان گردانید، پس به اندازه پیشین دوباره به آنها خلعت مى‏دهند و همینطور به اندازه منزلت هرکس، خلعتش را دوچندان مى‏کنند. فاطمه «علیهاالسلام» گفت: اى کنیز خدا! یک نخ این خلعتها، هزار هزار بار از آنچه خورشید بر آن تابیده است، برتر مى‏باشد و این فضیلتى نیست؛ زیرا مشوب به تیرگى و کدورت است‏.

تفسیر الإمام العسکریّ علیه‏السلام: 340/ 216، منیة المرید: 115

  • بازتاب 1357

الامام علی «علیه‏السلام»

مَن کانَ مِن شیعَتِنا عالِمًا بِشَریعَتِنا فَأَخرَجَ ضُعَفاءَ شیعَتِنا مِن ظُلمَةِ جَهلِهِم إلى نورِ العِلمِ الَّذی حَبَوناهُ بِهِ جاءَ یَومَ القِیامَةِ وعَلى رَأسِهِ تاجٌ مِن نورٍ یُضی‏ءُ لِأَهلِ جَمیعِ العَرَصاتِ، وحُلَّةٌ لا یُقَوَّمُ لِأَقَلِّ سِلکٍ مِنهَا الدُّنیا بِحَذافیرِها، ثُمَّ یُنادی مُنادٍ: یا عِبادَ اللّهِ، هذا عالِمٌ مِن تَلامِذَةِ بَعضِ عُلَماءِ آلِ مُحَمَّدٍ، ألا فَمَن أخرَجَهُ فِی الدُّنیا مِن حَیرَةِ جَهلِهِ فَلیَتَشَبَّث بِنورِهِ لِیُخرِجَهُ مِن حَیرَةِ ظُلمَةِ هذِهِ العَرَصاتِ إلى نُزَهِ الجِنانِ، فَیَخرُجُ کُلُّ مَن کانَ عَلَّمَهُ فِی الدُّنیا خَیرًا، أو فَتَحَ عَن قَلبِهِ مِنَ الجَهلِ قُفلًا، أو أوضَحَ لَهُ عَن شُبهَة.

هرکس از شیعیان ما که به آیین ما دانا باشد و شیعیان ناتوان ما را از تاریکى نادانى‏اشان به سوى نور دانشى که ما بدو بخشیده‏ایم ببرد، روز قیامت با تاجى بر سر مى‏آید که همه اهل عرصات را روشنى مى‏بخشد و لباسى زربافت به تن دارد که دنیا با همه نفایسش، بهاى کوچکترین رشته آن نیست. آن گاه منادى ندا مى‏دهد: اى بندگان خدا! این دانشمندى از شاگردان یکى از دانشمندان خاندان محمّد صلى‏الله‏علیه‏وآله است. هان! هرکس را که او از حیرت نادانیش بیرون آورده است، به نور وى چنگ زند، تا او را از حیرت تاریکى این عرصه به بهشت دلگشاى بیرون برد، پس هرکس که وى به او نیکى آموخته یا قفل نادانى را از دلش گشوده یا شبهه‏اى را برایش روشن نموده، بیرون مى‏آید.

الاحتجاج: 1/ 10/ 3

  • بازتاب 1357

عن رسول الله «صلى‏الله‏علیه‏وآله»

 أشَدُّ مِن یُتمِ الیَتیمِ الَّذِی انقَطَعَ عَن امِّهِ وأبیهِ، یُتمُ یَتیمٍ انقَطَعَ عَن إمامِهِ ولا یَقدِرُ عَلَى الوُصولِ إلَیهِ ولا یَدری کَیفَ حُکمُهُ فیما یُبتَلى بِهِ مِن شَرائِعِ دینِهِ. ألا فَمَن کانَ مِن شیعَتِنا عالِمًا بِعُلومِنا وهذَا الجاهِلُ بِشَریعَتِنَا المُنقَطِعُ عَن مُشاهَدَتِنا یَتیمٌ فی حِجرِهِ، ألا فَمَن هَداهُ وأرشَدَهُ وعَلَّمَهُ شَریعَتَنا کانَ مَعَنا فِی الرَّفیقِ الأَعلى‏.

سخت‏تر از یتیمى کسى که پدر و مادرش را از دست داده است، یتیمى آن کس است که از امام خویش جدا شده و نمى‏تواند به او برسد و احکام مسائل شرعى خود را نمى‏داند. هان! هرکس از شیعیان ما که به دانشهاى ما داناست، سرپرست این نادان به آیین ما و گسسته از زیارت ماست. هان! هرکس او را هدایت کند و ره بنماید و آیین ما را به او بیاموزد، با ما در رفیق اعلا خواهد بود.

«الاحتجاج: 1/ 9/ 2»

  • بازتاب 1357