جدیدترین اثر آیت الله نجمالدین طبسی درباره حضرت
فاطمه(سلام الله علیها) با عنوان ”پاسخ به چند شبهه فاطمی“به چاپ رسید که نسخه pdf آن ، آماده دانلود می باشد:
جدیدترین اثر آیت الله نجمالدین طبسی درباره حضرت
فاطمه(سلام الله علیها) با عنوان ”پاسخ به چند شبهه فاطمی“به چاپ رسید که نسخه pdf آن ، آماده دانلود می باشد:
«قال الإمام علیّ علیه السلام»
حَضَرَتِ امرَأَةٌ عِندَ الصِّدّیقَةِ فاطِمَةِ الزَّهراءِ علیهاالسلام، فَقالَت: إنَّ لی والِدَةً ضَعیفَةً، وقَد لَبَسَ عَلَیها فی أمرِ صَلاتِها شَیءٌ، وقَد بَعَثَتنی إلَیکِ أسأَلُکِ، فَأَجابَتها فاطِمَةُ علیهاالسلام عَن ذلِکَ، ثُمَّ ثَنَّت فَأَجابَت، ثُمَّ ثَلَّثَت (فَأَجابَت)، إلى أن عَشَّرَت فَأَجابَت، ثُمَّ خَجِلَت مِنَ الکَثرَةِ، فَقالَت: لا أشُقُّ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسولِ اللّهِ، قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: هاتی وسَلی عَمّا بَدا لَکِ،
أرَأَیتِ مَنِ اکتُرِیَ یَومًا یَصعَدُ إلى سَطحٍ بِحِملٍ ثَقیلٍ وکِراؤُهُ مِائَةُ ألفِ دینارٍ أیَثقُلُ عَلَیهِ؟ فَقالَت: لا، فَقالَت: اکریتُ (اکتُریتُ) أنَا لِکُلِّ مَسأَلَةٍ بِأَکثَرَ مِن مِلءِ ما بَینَ الثَّرى إلَى العَرشِ لُؤلُؤًا، فَأَحرى أن لا یَثقُلَ عَلَیَّ؛ سَمِعتُ أبی صلی الله علیه و آله و سلم: إنَّ عُلَماءَ شیعَتِنا یُحشَرونَ فَیُخلَعُ عَلَیهِم مِن خِلَعِ الکَراماتِ عَلى قَدرِ کَثرَةِ عُلومِهِم وجِدِّهِم فی إرشادِ عِبادِ اللّهِ، حَتّى یُخلَعَ عَلَى الواحِدِ مِنهُم ألفُ ألفِ خِلعَةٍ مِن نورٍ، ثُمَّ یُنادی مُنادی رَبِّنا عز و جل: أیُّهَا الکافِلونَ لِأَیتامِ آلِ مُحَمَّدٍ النّاعِشونَ لَهُم عِندَ انقِطاعِهِم عَن آبائِهِمُ الَّذینَ هُم أئِمَّتُهُم، هؤُلاءِ تَلامِذَتُکُم والأَیتامُ الَّذینَ کَفَلتُموهُم ونَعَشتُموهُم، فَاخلَعوا عَلَیهِم (کَما خَلَعتُموهُم) خِلَعَ العُلومِ فِی الدُّنیا، فَیَخلَعونَ عَلى کُلِّ واحِدٍ مِن اولئِکَ الأَیتامِ عَلى قَدرِ ما أخَذوا عَنهُم مِنَ العُلومِ، حَتّى إنَّ فیهِم یَعنی فِی الأَیتامِ لَمَن یُخلَعُ عَلَیهِ مِائَةُ ألفِ خِلعَةٍ، وکَذلِکَ یَخلَعُ هؤُلاءِ الأَیتامُ عَلى مَن تَعَلَّمَ مِنهُم، ثُمَّ إنَّ اللّهَ تَعالى یَقولُ: أعیدوا عَلى هؤُلاءِ العُلَماءِ الکافِلینَ لِلأَیتامِ حَتّى تُتِمّوا لَهُم خِلَعَهُم وتُضَعِّفوها، فَیُتَمَّ لَهُم ما کانَ لَهُم قَبلَ أن یَخلَعوا عَلَیهِم، ویُضاعَفُ لَهُم، وکَذلِکَ مَن بِمَرتَبَتِهِم مِمَّن یُخلَعُ عَلَیهِم عَلى مَرتَبَتِهِم. وقالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: یا أمَةَ اللّهِ، إنَّ سِلکًا مِن تِلکَ الخِلَعِ لَأَفضَلُ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ ألفَ ألفِ مَرَّةٍ، وما فَضلٌ فَإِنَّهُ مَشوبٌ بِالتَّنغیصِ والکَدَر.
زنى به حضور صدیقه کبرا، فاطمه زهرا علیهاالسلام رسید و گفت: مادرى ناتوان دارم که در نمازش ابهام دارد و مرا به سوى شما فرستاده تا از آن بپرسم. حضرت فاطمه علیهاالسلام به آن پاسخ داد و زن پرسش دوم را پرسید، سپس سومى و چهارمى و تا ده پرسش پرسید و حضرت همه را پاسخ داد.
زن از فراوانى پرسشها خجالت کشید و گفت: اى دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله! دیگر مزاحم نمی شوم. فاطمه علیهاالسلام گفت: هرچه می خواهى بپرس. آیا اگر کسى را براى بالا بردن بارى سنگین اجیر کنند و به او هزار دینار مزد دهند، بر او سنگین می آید؟ گفت: نه. حضرت فرمود: من براى هر پرسشى انبوهى از مروارید، بیشتر از میان آسمان و زمین، پاداش گرفتم، پس سزاوارتر است که بر من گران نیاید. از پدرم شنیدم که می فرمود: دانشمندان پیرو ما محشور می شوند؛ در حالى که بر آنها خلعت هاى کریمانه اى به اندازه فراوانى دانش و جدیّتشان در راهنمایى بندگان خدا فرو پوشانند، تا آنجا که بر برخى از آن ها هزار هزار خلعت نور بپوشانند.
سپس منادى پروردگارمان عز و جل ندا در می دهد: اى سرپرستان یتیمان خاندان محمّد! اى کسانى که هنگام جدایى از پدرانشان که همان پیشوایان آن ها بودند! دست آنان را گرفتید. اینان شاگردان شمایند و یتیمانى که سرپرستی شان کردید و جانى تازه در آن ها دمیدید، پس بر آن ها خلعت بپوشانید؛ همان گونه که در دنیا خلعت دانش را بر آن ها پوشاندید، پس بر هریک از آن یتیمان، به اندازه دانشى که از آن ها فرا گرفته اند خلعت می پوشانند؛ تا آنجا که بر برخى از آن ها، صدهزار خلعت پوشانده می شود و همین گونه این یتیمان بر هرکس که از آن ها آموخته، خلعت می پوشانند.
سپس خداوند متعال می گوید: دوباره به این دانشمندان سرپرست یتیمان خلعت دهید، تا خلعتشان را کامل و دوچندان گردانید، پس به اندازه پیشین دوباره به آن ها خلعت می دهند و همین طور به اندازه منزلت هرکس، خلعتش را دوچندان می کنند. فاطمه علیهاالسلام گفت: اى کنیز خدا! یک نخ این خلعت ها، هزار هزار بار از آنچه خورشید بر آن تابیده است، برتر می باشد و این فضیلتى نیست؛ زیرا مشوب به تیرگى و کدورت است.
«تفسیر الإمام العسکریّ علیه السلام: 340/ 216، منیة المرید: 115»
قال رسول اللّه «صلی الله علیه وآله»
إنَّ القَومَ لَیَکونونَ فَجَرَةً ولا یَکونونَ بَرَرَةً، فَیَصِلونَ أرحامَهُم فَتَنمی أموالُهُم وتَطولُ أعمارُهُم، فَکَیفَ إذا کانوا أبرارا بَرَرَةً؟!
همانا یک گروه که گنهکارند و نه نیکوکار، آنگاه که به خویشاوندان خود رسیدگى می کنند، اموالشان افزون و عمرهایشان طولانى می شود، تا چه رسد به آنکه نیکان و نیکوکاران باشند!
«الکافی: 2/ 155/ 21»
الإمام علیّ «علیه السلام»
إنَّ ما بِأَهلِ المَعروفِ مِنَ الحاجَةِ إلَى اصطِناعِهِ أکثَرُ مِمّا بِأَهلِ الرَّغبَةِ إلَیهِم فیهِ، وذلِکَ أنَّ لَهُم ثَناءَهُ وذِکرَهُ وأجرَهُ. وَاعلَم أنَّ کُلَّ مَکرُمَةٍ تَأتیها أو صَنیعَةٍ صَنَعتَها إلى أحَدٍ مِنَ الخَلقِ فَإِنَّما أکرَمتَ بِها نَفسَکَ، وزَیَّنتَ بِها عِرضَکَ، فَلا تَطلُبَنَّ مِن غَیرِکَ شُکرَ ما صَنَعتَ إلى نَفسِکَ.
نیازى که نیکوکاران به انجام دادن کار نیک دارند، بیش از نیازى است که بهره مندان از نیکى به آن دارند؛ چرا که ستایش و یاد و پاداش نیکى، از آنِ نیکوکاران است. و بدان که هر کرامتى از خود نشان میدهی یا کار نیکى که درباره یکى از مردم انجام میدهی، همانا خودت را با آن گرامى داشته اى و آبروى خویش را با آن آراسته اى. پس، از دیگرى مخواه که تو را سپاسگزار کارى باشد که براى خودت کرده اى.
«الجعفریّات: 236 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهمالسلام، دعائم الإسلام: 2/ 320/ 1208 وراجع غرر الحکم: 3511»
قائد الثورة المعظم خلال لقائه آلاف العمال من مختلف مناطق البلاد:
۲۰۱۵/۰۴/۲۹ - ۲۲:۲۵
In a meeting with thousands of laborers
The key to the economic problems is not in Lausanne, Geneva and New York, it’s inside the country
2015/04/29 - 19:17
رهبر معظم انقلاب در دیدار هزاران نفر از کارگران سراسر کشور:
(9 اردی بهشت 1394)الإمام علیّ «علیه السلام»
حَضَرَتِ امرَأَةٌ عِندَ الصِّدّیقَةِ فاطِمَةِ الزَّهراءِ علیهاالسلام، فَقالَت: إنَّ لی والِدَةً ضَعیفَةً، وقَد لَبَسَ عَلَیها فی أمرِ صَلاتِها شَیءٌ، وقَد بَعَثَتنی إلَیکِ أسأَلُکِ، فَأَجابَتها فاطِمَةُ علیهاالسلام عَن ذلِکَ، ثُمَّ ثَنَّت فَأَجابَت، ثُمَّ ثَلَّثَت (فَأَجابَت)، إلى أن عَشَّرَت فَأَجابَت، ثُمَّ خَجِلَت مِنَ الکَثرَةِ، فَقالَت: لا أشُقُّ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسولِ اللّهِ، قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: هاتی وسَلی عَمّا بَدا لَکِ،
أرَأَیتِ مَنِ اکتُرِیَ یَومًا یَصعَدُ إلى سَطحٍ بِحِملٍ ثَقیلٍ وکِراؤُهُ مِائَةُ ألفِ دینارٍ أیَثقُلُ عَلَیهِ؟ فَقالَت: لا، فَقالَت: اکریتُ (اکتُریتُ) أنَا لِکُلِّ مَسأَلَةٍ بِأَکثَرَ مِن مِلءِ ما بَینَ الثَّرى إلَى العَرشِ لُؤلُؤًا، فَأَحرى أن لا یَثقُلَ عَلَیَّ؛ سَمِعتُ أبی صلىاللهعلیهوآلهیَ: إنَّ عُلَماءَ شیعَتِنا یُحشَرونَ فَیُخلَعُ عَلَیهِم مِن خِلَعِ الکَراماتِ عَلى قَدرِ کَثرَةِ عُلومِهِم وجِدِّهِم فی إرشادِ عِبادِ اللّهِ، حَتّى یُخلَعَ عَلَى الواحِدِ مِنهُم ألفُ ألفِ خِلعَةٍ مِن نورٍ، ثُمَّ یُنادی مُنادی رَبِّنا عز و جل: أیُّهَا الکافِلونَ لِأَیتامِ آلِ مُحَمَّدٍ النّاعِشونَ لَهُم عِندَ انقِطاعِهِم عَن آبائِهِمُ الَّذینَ هُم أئِمَّتُهُم، هؤُلاءِ تَلامِذَتُکُم والأَیتامُ الَّذینَ کَفَلتُموهُم ونَعَشتُموهُم، فَاخلَعوا عَلَیهِم (کَما خَلَعتُموهُم) خِلَعَ العُلومِ فِی الدُّنیا، فَیَخلَعونَ عَلى کُلِّ واحِدٍ مِن اولئِکَ الأَیتامِ عَلى قَدرِ ما أخَذوا عَنهُم مِنَ العُلومِ، حَتّى إنَّ فیهِم یَعنی فِی الأَیتامِ لَمَن یُخلَعُ عَلَیهِ مِائَةُ ألفِ خِلعَةٍ، وکَذلِکَ یَخلَعُ هؤُلاءِ الأَیتامُ عَلى مَن تَعَلَّمَ مِنهُم، ثُمَّ إنَّ اللّهَ تَعالى یَقولُ: أعیدوا عَلى هؤُلاءِ العُلَماءِ الکافِلینَ لِلأَیتامِ حَتّى تُتِمّوا لَهُم خِلَعَهُم وتُضَعِّفوها، فَیُتَمَّ لَهُم ما کانَ لَهُم قَبلَ أن یَخلَعوا عَلَیهِم، ویُضاعَفُ لَهُم، وکَذلِکَ مَن بِمَرتَبَتِهِم مِمَّن یُخلَعُ عَلَیهِم عَلى مَرتَبَتِهِم. وقالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام: یا أمَةَ اللّهِ، إنَّ سِلکًا مِن تِلکَ الخِلَعِ لَأَفضَلُ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ ألفَ ألفِ مَرَّةٍ، وما فَضلٌ فَإِنَّهُ مَشوبٌ بِالتَّنغیصِ والکَدَرِ.
زنى به حضور صدیقه کبرا، فاطمه زهرا «علیهاالسلام» رسید و گفت: مادرى ناتوان دارم که در نمازش ابهام دارد و مرا به سوى شما فرستاده تا از آن بپرسم. حضرت فاطمه «علیهاالسلام» به آن پاسخ داد و زن پرسش دوم را پرسید، سپس سومى و چهارمى و تا ده پرسش پرسید و حضرت همه را پاسخ داد.
زن از فراوانى پرسشها خجالت کشید و گفت: اى دختر پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله! دیگر مزاحم نمىشوم. فاطمه «علیهاالسلام» گفت: هرچه مىخواهى بپرس. آیا اگر کسى را براى بالا بردن بارى سنگین اجیر کنند و به او هزار دینار مزد دهند، بر او سنگین مىآید؟ گفت: نه. حضرت فرمود: من براى هر پرسشى انبوهى از مروارید، بیشتر از میان آسمان و زمین، پاداش گرفتم، پس سزاوارتر است که بر من گران نیاید. از پدرم شنیدم که مىفرمود: دانشمندان پیرو ما محشور مىشوند؛ در حالى که بر آنها خلعتهاى کریمانهاى به اندازه فراوانى دانش و جدیّتشان در راهنمایى بندگان خدا فرو پوشانند، تا آنجا که بر برخى از آنها هزار هزار خلعت نور بپوشانند.
سپس منادى پروردگارمان عز و جل ندا در مىدهد: اى سرپرستان یتیمان خاندان محمّد! اى کسانى که هنگام جدایى از پدرانشان که همان پیشوایان آنها بودند! دست آنان را گرفتید. اینان شاگردان شمایند و یتیمانى که سرپرستىاشان کردید و جانى تازه در آنها دمیدید، پس بر آنها خلعت بپوشانید؛ همان گونه که در دنیا خلعت دانش را بر آنها پوشاندید، پس بر هریک از آن یتیمان، به اندازه دانشى که از آنها فرا گرفتهاند خلعت مىپوشانند؛ تا آنجا که بر برخى از آنها، صدهزار خلعت پوشانده مىشود و همین گونه این یتیمان بر هرکس که از آنها آموخته، خلعت مىپوشانند.
سپس خداوند متعال مىگوید: دوباره به این دانشمندان سرپرست یتیمان خلعت دهید، تا خلعتشان را کامل و دوچندان گردانید، پس به اندازه پیشین دوباره به آنها خلعت مىدهند و همینطور به اندازه منزلت هرکس، خلعتش را دوچندان مىکنند. فاطمه «علیهاالسلام» گفت: اى کنیز خدا! یک نخ این خلعتها، هزار هزار بار از آنچه خورشید بر آن تابیده است، برتر مىباشد و این فضیلتى نیست؛ زیرا مشوب به تیرگى و کدورت است.
تفسیر الإمام العسکریّ علیهالسلام: 340/ 216، منیة المرید: 115
الامام علی «علیهالسلام»
مَن کانَ مِن شیعَتِنا عالِمًا بِشَریعَتِنا فَأَخرَجَ ضُعَفاءَ شیعَتِنا مِن ظُلمَةِ جَهلِهِم إلى نورِ العِلمِ الَّذی حَبَوناهُ بِهِ جاءَ یَومَ القِیامَةِ وعَلى رَأسِهِ تاجٌ مِن نورٍ یُضیءُ لِأَهلِ جَمیعِ العَرَصاتِ، وحُلَّةٌ لا یُقَوَّمُ لِأَقَلِّ سِلکٍ مِنهَا الدُّنیا بِحَذافیرِها، ثُمَّ یُنادی مُنادٍ: یا عِبادَ اللّهِ، هذا عالِمٌ مِن تَلامِذَةِ بَعضِ عُلَماءِ آلِ مُحَمَّدٍ، ألا فَمَن أخرَجَهُ فِی الدُّنیا مِن حَیرَةِ جَهلِهِ فَلیَتَشَبَّث بِنورِهِ لِیُخرِجَهُ مِن حَیرَةِ ظُلمَةِ هذِهِ العَرَصاتِ إلى نُزَهِ الجِنانِ، فَیَخرُجُ کُلُّ مَن کانَ عَلَّمَهُ فِی الدُّنیا خَیرًا، أو فَتَحَ عَن قَلبِهِ مِنَ الجَهلِ قُفلًا، أو أوضَحَ لَهُ عَن شُبهَة.
هرکس از شیعیان ما که به آیین ما دانا باشد و شیعیان ناتوان ما را از تاریکى نادانىاشان به سوى نور دانشى که ما بدو بخشیدهایم ببرد، روز قیامت با تاجى بر سر مىآید که همه اهل عرصات را روشنى مىبخشد و لباسى زربافت به تن دارد که دنیا با همه نفایسش، بهاى کوچکترین رشته آن نیست. آن گاه منادى ندا مىدهد: اى بندگان خدا! این دانشمندى از شاگردان یکى از دانشمندان خاندان محمّد صلىاللهعلیهوآله است. هان! هرکس را که او از حیرت نادانیش بیرون آورده است، به نور وى چنگ زند، تا او را از حیرت تاریکى این عرصه به بهشت دلگشاى بیرون برد، پس هرکس که وى به او نیکى آموخته یا قفل نادانى را از دلش گشوده یا شبههاى را برایش روشن نموده، بیرون مىآید.
الاحتجاج: 1/ 10/ 3
عن رسول الله «صلىاللهعلیهوآله»
أشَدُّ مِن یُتمِ الیَتیمِ الَّذِی انقَطَعَ عَن امِّهِ وأبیهِ، یُتمُ یَتیمٍ انقَطَعَ عَن إمامِهِ ولا یَقدِرُ عَلَى الوُصولِ إلَیهِ ولا یَدری کَیفَ حُکمُهُ فیما یُبتَلى بِهِ مِن شَرائِعِ دینِهِ. ألا فَمَن کانَ مِن شیعَتِنا عالِمًا بِعُلومِنا وهذَا الجاهِلُ بِشَریعَتِنَا المُنقَطِعُ عَن مُشاهَدَتِنا یَتیمٌ فی حِجرِهِ، ألا فَمَن هَداهُ وأرشَدَهُ وعَلَّمَهُ شَریعَتَنا کانَ مَعَنا فِی الرَّفیقِ الأَعلى.
سختتر از یتیمى کسى که پدر و مادرش را از دست داده است، یتیمى آن کس است که از امام خویش جدا شده و نمىتواند به او برسد و احکام مسائل شرعى خود را نمىداند. هان! هرکس از شیعیان ما که به دانشهاى ما داناست، سرپرست این نادان به آیین ما و گسسته از زیارت ماست. هان! هرکس او را هدایت کند و ره بنماید و آیین ما را به او بیاموزد، با ما در رفیق اعلا خواهد بود.
«الاحتجاج: 1/ 9/ 2»